Het verhaal van oprichter Sjaak Geerlings

De start was een proces met veel tegenslagen, zoals de bankencrisis die in 2008 ook de kop opstak. Hierdoor stond investeren in mensen en middelen niet hoog op de prioriteitenlijst bij bedrijven. Maar uiteindelijk kreeg Sjaak voet aan de grond in de veiling. Hij begon met twee man, waarvan er één zich op de tweede dag al ziek meldde. Hierdoor moest Sjaak zelf aan de slag om de klant binnenboord te houden en tijd te winnen om betere kandidaten te werven. Dat deed hij samen met een medewerkster, die gelukkig nog mensen uit Polen wist te vinden met de juiste motivatie om in Nederland te werken. Sjaak nam in 2010 een Poolse medewerkster in dienst en via haar wist IFJ destijds veel Poolse medewerkers aan te trekken, waaronder UZK-medewerkers die al in Nederland werkten en dus enige ervaring hadden.

Zo groeide IFJ, en in 2011 stond er een uitzendbureau dat vanuit een klein kantoor van 28m² werd gerund. Sjaak deed nog meer om het hoofd boven water te houden, zoals inkoop, export en andere werkzaamheden voor externe partijen. Het was een drukke bedoening in het kleine hokje.

Volhouden en ervoor gaan

2011 is het jaar waarin IFJ verhuist naar de huidige locatie, die in de loop der jaren is uitgebreid tot wat het nu is. Vijftien jaar geleden had Sjaak, samen met zijn broer, een bloemenexportbedrijf. In die tijd hadden zij al enige UZK-medewerkers uit Polen in dienst. Het probleem was echter dat deze mensen geen andere taal spraken dan Pools. Nadat het exportbedrijf was verkocht omdat zijn broer ging emigreren, besloot Sjaak zijn plan op te pakken om een uitzendbureau te starten. Dit bureau zou mensen in dienst nemen die de Engelse taal al machtig waren of bereid waren deze te leren, via een taalcursus die door IFJ werd gefaciliteerd.

Sjaak heeft zich vanaf het begin goed laten informeren. Hij reed bijvoorbeeld naar Brabant om de VIA te bezoeken, een organisatie vergelijkbaar met de huidige ABU en NBBU, om zich te laten voorlichten over certificaten, wet- en regelgeving. Zijn doel was om een bureau neer te zetten dat zich op positieve wijze onderscheidde van de rest. Zo kwam hij in contact met Tres Dijkshoorn, die een adviesbureau heeft in de uitzendbranche en tot op heden nog steeds bij IFJ betrokken is. Er was direct een klik, en zij heeft Sjaak met raad en daad bijgestaan. Samen hebben ze gewerkt aan een goede naam voor IFJ, door NBBU-lidmaatschap, opleidingen voor het personeel, SNF-certificering en alle benodigde vergunningen. Hiervoor ging Sjaak ’s avonds naar school, wat een hele opgave was. Hierdoor bevond IFJ zich niet aan de onderkant van de markt qua prijs, maar was destijds wel een van de weinige bureaus die alles goed voor elkaar had voor de uitzendkracht. Dit werd gewaardeerd door de klanten, die vanaf 2011 massaal voor IFJ kozen. Zij hadden namelijk al ervaring met malafide bureaus, die destijds nog volop actief waren. Het doet Sjaak dan ook pijn dat er nog steeds geen vergunningstelsel vanuit de overheid is, want goede bureaus zoals IFJ, met alle certificaten, worden nog steeds over één kam geschoren met de malafide bedrijven.

Dat Sjaak zelf uit de exportsector kwam, was ook een voordeel. Hierdoor wist hij precies wat er nodig was op de veiling. Dit heeft hij bij IFJ weten voort te zetten door het aannemen van de juiste mensen. De medewerkers wisten waar ze het over hadden en konden daardoor snel schakelen. IFJ is sindsdien gegroeid en bedient nu ook andere branches.

Ondanks de tegenslagen en het besef dat het geen eenvoudige taak is om mensen te werven en te plaatsen, heeft Sjaak geen spijt van de manier waarop hij het heeft aangepakt. Hij stond tussen de mensen, en dag en nacht stond hij klaar voor zowel klant als uitzendkracht. Hij kwam steeds terug om medewerkers te helpen een oplossing te vinden voor problemen die zij in eerste instantie zelf niet zagen.